mercredi 29 février 2012

Campesino

Campesido, ua cançon en gascon e castelhan deus Pagalhós, prepausada per Beneharnum:


Pas un quite moment per espiar lo cèu
A Lima jamei lo sorelh
A plaser los crums ploran lo gris
Las Barriadas escopeishen los fusilhs.

Campesino, Campesino
Ya nace el poder del pueblo.



Campesino paisan de l'espèr
De ton país s'escapa la libertat.
Mei que mei si ne parlas pas
Entre tas mans demora la kena.



E segur qu'ei tostemps la kena
Lo cant d'amor de la sierra
Che Guevarra per lo Peró
L'espèr d'un navèth Tupac Amaru.



Tupac Amaru Inca o revoltat
Son pas que dus qui an ensajat
De díser non e se'n parla enqüèra
Dens las carrèras de Cuzco.



Campesino de la montanha hauta
Nostes biais de víver jamei se semblaràn :
Minjas la coca per pas aver talent,
Minjam nosta vita per passar lo temps.


Un dia improbable tà se'n tornar

Uei qu'ei un dia improbable, alavetz que n'aprofieiti tà tornar tau blòg, com l'ausèth qui torna tau son lòc de neishença arron un viatge longàs au dessús de la mar grana. Traversar la mar qu'ei çò qui hasoi. E que me'n tornèi. E que soi arribat.
De qué a cambiat?  Pas gran causa, jo que  tròbi. A, si! La crisi, de segur. La crisi que sembla vaduda permanenta. Tremolis financièrs, causas que ns'escapan, don arrés e seré responsable. La crisi qu'ei copabla de la crisi.  Ua crisi permanenta, ei possible, aquò?

Totun, lo responsable, que'u coneishem. Lo responsable de la crisi, qu'ei l'Estat, doncas lo cap de govèrn. Aquò que'm con.hòrta l'idèa que los Estats e son mei cars qu'utiles.